ابوالمظفر سبط ابن جوزی حنفی، در "تذکره" خود ص 115، و گنجی شافعی در ص 55 "کفایه" وابن طلحه شافعی در ص 2. "مطالب السوول"، اشعار ذیل را به حسان نسبت می دهند و ابن طلحه، ضمن نقل اشعار گوید: این اشعار از قول حسان منتشر و گوش و زبان به زبان بازگو شده و اما اشعار عبارتند از:
خداوند در باره علی و ولید قرآن نازل نمود -
علی را مومن و ولید را فاسق خواند. هرگز مومنی که خداشناس است با فاسق خائن برابر نیست.
علی با عزت و کرامت در پیشگاه خداوند حاضر میشود و ولید با هلاکت و خواری.
به زودی ولید در جهنم به جزای اعمال خود می رسد در حالیکه علی "ع" بدون شک داخل بهشت می شود.
ابن ابی الحدید در شرح نهج البلاغه ج 2 ص 1.3 اشعار حسان را نقل کرده و بعد از شعر سوم این ابیات را اضافه دارد:
به زودی ولید و علی "ع" به حساب خوانده می شوند.
علی به سبب خصلتهای نیکو و ایمانش به بهشت می رود
در حالیکه جزای ولید جز خواری و جهنم نیست.
در پیشنیان ابان کسانی بودند که در شهرهای ما شلوار کوتاه می پوشیدند
و احمد زکی در "جمهره الخطب" ج 2 ص 23 این اشعار حسان را از شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید نقل کرده است.
در این ابیات اشاره به آیه ای از قرآن شده که:
افمن کان مومنا کمن کان فاسقا لا یستوون.
"آیا کسی که مومن است مانند کسی است که فاسق می باشد نه، مساوی نیستند"،این آیه در باره مشاجره ای که بین علی و ولید بن عقبه بن ابی معیط واقع شد نازل شده است.
طبری در ج 21 ص 62 تفسیر خود به سندش از عطا بن یسار گوید: بین علی و ولید صحبتی شد ولید گفت: من از تو زبان آورتر، و نیزه ام تیزتر و در عقب نشاندن صف دشمن تواناترم.
علی "ع" فرمود: ساکت شو، که فاسقی بیش نیستی و به سبب این مشاجره آیه فوق نازل شد.
و در ج 4 ص 185 "اغانی" و ج 3 ص 47. "تفسیر خازن"،آمده که: بین علی و ولید منازعه ای واقع شد ولید به علی "ع" گفت: ساکت باش که توکودکی بیش نیستی و من پیری سالخورده ام، بخدا قسم که نیزه ام از نیزه ات تیزتر واز تو زبان آورتر دلیرترم و در صف نبرد پر دل تر هستم. علی فرمود ساکت شو، که فاسقی بین نیستی.
و خداوند آیه فوق را بدین مناسبت نازل فرمود.
خداوند در باره علی و ولید قرآن نازل نمود -
علی را مومن و ولید را فاسق خواند. هرگز مومنی که خداشناس است با فاسق خائن برابر نیست.
علی با عزت و کرامت در پیشگاه خداوند حاضر میشود و ولید با هلاکت و خواری.
به زودی ولید در جهنم به جزای اعمال خود می رسد در حالیکه علی "ع" بدون شک داخل بهشت می شود.
ابن ابی الحدید در شرح نهج البلاغه ج 2 ص 1.3 اشعار حسان را نقل کرده و بعد از شعر سوم این ابیات را اضافه دارد:
به زودی ولید و علی "ع" به حساب خوانده می شوند.
علی به سبب خصلتهای نیکو و ایمانش به بهشت می رود
در حالیکه جزای ولید جز خواری و جهنم نیست.
در پیشنیان ابان کسانی بودند که در شهرهای ما شلوار کوتاه می پوشیدند
و احمد زکی در "جمهره الخطب" ج 2 ص 23 این اشعار حسان را از شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید نقل کرده است.
در این ابیات اشاره به آیه ای از قرآن شده که:
افمن کان مومنا کمن کان فاسقا لا یستوون.
"آیا کسی که مومن است مانند کسی است که فاسق می باشد نه، مساوی نیستند"،این آیه در باره مشاجره ای که بین علی و ولید بن عقبه بن ابی معیط واقع شد نازل شده است.
طبری در ج 21 ص 62 تفسیر خود به سندش از عطا بن یسار گوید: بین علی و ولید صحبتی شد ولید گفت: من از تو زبان آورتر، و نیزه ام تیزتر و در عقب نشاندن صف دشمن تواناترم.
علی "ع" فرمود: ساکت شو، که فاسقی بیش نیستی و به سبب این مشاجره آیه فوق نازل شد.
و در ج 4 ص 185 "اغانی" و ج 3 ص 47. "تفسیر خازن"،آمده که: بین علی و ولید منازعه ای واقع شد ولید به علی "ع" گفت: ساکت باش که توکودکی بیش نیستی و من پیری سالخورده ام، بخدا قسم که نیزه ام از نیزه ات تیزتر واز تو زبان آورتر دلیرترم و در صف نبرد پر دل تر هستم. علی فرمود ساکت شو، که فاسقی بین نیستی.
و خداوند آیه فوق را بدین مناسبت نازل فرمود.
