در مختصری از اعمال شب و روز و مشتمل است بر چند فصل:
فصل اوّل در اعمالی که متعلق است به مابین طلوع فجر تا طلوع آفتاب بدانکه از جمله اوقات شریفه وقت بین الطّلوعین است و اخبار بسیاری از اهل بیت (علیهم السلام) در فضیلت این وقت و تحریص بر عبادت و ذکر و تسبیح در آن وارد شده است و در بعض اخبار تعبیر شده از این وقت به ساعت غفلت چنانکه از حضرت باقر(علیه السلام) منقول است که ابلیس لعین لشکرهای خودش را متفرّق و پهن می کند در دو وقت در حین غروب آفتاب و حین طلوع آن پس بسیار یاد کنید خدا را در این دو ساعت و پناه بجوئید به خدا از شرّ ابلیس و لشکرش و در پناه خدا در آورید کودکان خود را در این دو ساعت زیرا که آن دو ساعت غفلت است و بدانکه خواب در این وقت مکروه است و نیز از حضرت باقر(علیه السلام) مرویست که خواب در وقت صبح شومست و روزی را منع می کند و رنگ را زرد و متغیّر می کند و این خواب هر مَشُومی است بدرستی که حق تعالی روزیها را در مابین طلوع فجر تا طلوع آفتاب قسمت می کند پس بپرهیزید از خواب کردن در این وقت و شیخ طوسی در مصباح این دعا را نقل کرده که در وقت طلوع فجر صادق بخوانند:
"اَللَّهُمَّ اَنْتَ صاحِبُنا فَصَلِّ عَلی مُحَمَّد وَآلِهِ، وَاَفْضِلْ عَلَیْنا،"
"خدایا تو یاور مایی،پس بر محمّد و خاندانش درود فرست،و برما فزونی بخش،"
"اَللَّهُمَّ بِنِعْمَتِکَ تَتِمُّ الصّالِـحاتُ فَصَـلِّ عَـلی مُحَمَّد وَآلِهِ،"
"خدایا به نعمت تو کارهای شایسته به پایان می رسد،پس بر محمّد و آل محمّد درود فرست،"
"وَاَتْمِمْها عَلَیْنا عآئِذاً بِاللهِ مِنَ النّارِ، عـآئِذاً بِـاللهِ مِـنَ النّارِ،"
"و آنها را برای ما به پایان رسان،پناهنده ام به خدا از آتش،پناهنده ام به خدا از آتش،"
"عآئِذاً بِـاللهِ مِـنَ النّارِ،"
"پناهنده ام به خدا از آتش،"
پـس میـگوئی:
"یـا فالِقَهُ مِنْ حَیْثُ لا اَری وَمُخْرِجَهُ مِنْ حَیْثُ اَری،"
"ای شکافنده سپیده از جایی که نمی بینم، و بیرون آورنده آن از جایی که می بینم،"
"صَلِّ عَلی مُحَمَّد وَآلِهِ، وَاجْعَلْ اَوَّلَ یَوْمِنا هذا صَلاحاً،"
"بر محمّد و خاندانش درود فرست،و قرار ده آغاز این روز را شایستگی،"
"وَاَوْسَطَهُ فَلاحاً، وَآخِرَهُ نَجاحاً."
"و میانه اش را رستگاری،و پایانش را کامیابی،"
انتهی پس ده مرتبه می گوئی:
اَللَّهُمَّ اِنّی اُشْهِدُکَ اَنَّهُ ما اَصْبَحَ بی مِنْ نِعْمَة
"خدایا من تو را گواه می گیرم که هرچه سپیده دمان به من می رسد،از نعمت"
"اَوْ عافِیَة فی دین اَوْ دُنْیا فَمِنْکَ وَحْدَکَ لا شَریکَ لَکَ لَکَ الْحَمْدُ،"
"یا سلامت کامل در دین یا دنیا تنها از جانب توست،یگانه ای و برای تو شریکی نیست،تو را ستایش"
"وَلَکَ الشُّکْرُ، بِها عَلَیَّ حَتّی تَرْضا وَبَعْدَ الرِّضا"
"و بر من است سپاس بر آن،تا خشنود شوی، و بالاتر از خشنودی."
و اذکار وارده در این وقت غیر آنچه ذکر شد بسیار است و بهترین آنها ذکر
"سُبْحانَ اللهِ، وَالْحَمْدُ للهِِ وَلا اِلهَ اِلاَّ اللهُ، وَاللهُ اَکْبَرُ،"
خدا پاک و منزّه است و ستایش تنها او را سزاست و خدایی جز او نیست و خدا بزرگ تر از هر وصفی است.
است که تعبیر شده از آن به باقیات الصّالحات و نیز خواندن این دعا است:
"لا اِلهَ اِلاَّ اللهُ، وَحْدَهُ لا شَریکَ لَهُ، لَهُ الْمُلْکُ وَلَهُ الْحَمْدُ،"
"معبودی جز خدا نیست،یگانه است و شریکی ندارد،فرمانروایی و ستایش از آن اوست،"
"یُحْیی وَیُمیتُ، وَیُمیتُ وَیُحیی،"
"زنده می کند،و می میراند و می میراند و زنده می کند،"
"وَهُوَ حَیٌّ لا یَمُوتُ، بِیَدِهِ الْخَیْرُ وَهُوَ عَلی کُلِّ شَیْء قَدیرٌ."
"و او زندای است که نمی میرد،خیر تنها به دست اوست،و او بر هرچیز تواناست."
و چون ندای اذان صبح را شنیدی می گوئی:
"اَللَّهُمَّ اِنّی اَسْئَلُکَ بِاِقْبالِ نَهارِکَ، وَاِدْبارِ لَیْلِکَ،"
"خدایا از تو می خواهم به آمدن روزت،و رفتن شبت،"
"وَحُضُورِ صَلَواتِکَ، وَاَصْواتِ دُعآئِکَ، وَتسْبیحِ مَلائِکَتِکَ،"
"و رسیدن نمازهایت، و بانگهای دعایت و تسبیح فرشتگانت،"
"اَنْ تُصَلِّیَ عَلی مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد،"
"اینکه بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستی،"
وَاَنْ تَتُوبَ عَلَیَّ اِنَّکَ اَنْتَ التَّوّابُ الرَّحیمُ.
و توبه ام را بپذیری که تویی توبه پذیر و بخشنده.
فصل اوّل در اعمالی که متعلق است به مابین طلوع فجر تا طلوع آفتاب بدانکه از جمله اوقات شریفه وقت بین الطّلوعین است و اخبار بسیاری از اهل بیت (علیهم السلام) در فضیلت این وقت و تحریص بر عبادت و ذکر و تسبیح در آن وارد شده است و در بعض اخبار تعبیر شده از این وقت به ساعت غفلت چنانکه از حضرت باقر(علیه السلام) منقول است که ابلیس لعین لشکرهای خودش را متفرّق و پهن می کند در دو وقت در حین غروب آفتاب و حین طلوع آن پس بسیار یاد کنید خدا را در این دو ساعت و پناه بجوئید به خدا از شرّ ابلیس و لشکرش و در پناه خدا در آورید کودکان خود را در این دو ساعت زیرا که آن دو ساعت غفلت است و بدانکه خواب در این وقت مکروه است و نیز از حضرت باقر(علیه السلام) مرویست که خواب در وقت صبح شومست و روزی را منع می کند و رنگ را زرد و متغیّر می کند و این خواب هر مَشُومی است بدرستی که حق تعالی روزیها را در مابین طلوع فجر تا طلوع آفتاب قسمت می کند پس بپرهیزید از خواب کردن در این وقت و شیخ طوسی در مصباح این دعا را نقل کرده که در وقت طلوع فجر صادق بخوانند:
"اَللَّهُمَّ اَنْتَ صاحِبُنا فَصَلِّ عَلی مُحَمَّد وَآلِهِ، وَاَفْضِلْ عَلَیْنا،"
"خدایا تو یاور مایی،پس بر محمّد و خاندانش درود فرست،و برما فزونی بخش،"
"اَللَّهُمَّ بِنِعْمَتِکَ تَتِمُّ الصّالِـحاتُ فَصَـلِّ عَـلی مُحَمَّد وَآلِهِ،"
"خدایا به نعمت تو کارهای شایسته به پایان می رسد،پس بر محمّد و آل محمّد درود فرست،"
"وَاَتْمِمْها عَلَیْنا عآئِذاً بِاللهِ مِنَ النّارِ، عـآئِذاً بِـاللهِ مِـنَ النّارِ،"
"و آنها را برای ما به پایان رسان،پناهنده ام به خدا از آتش،پناهنده ام به خدا از آتش،"
"عآئِذاً بِـاللهِ مِـنَ النّارِ،"
"پناهنده ام به خدا از آتش،"
پـس میـگوئی:
"یـا فالِقَهُ مِنْ حَیْثُ لا اَری وَمُخْرِجَهُ مِنْ حَیْثُ اَری،"
"ای شکافنده سپیده از جایی که نمی بینم، و بیرون آورنده آن از جایی که می بینم،"
"صَلِّ عَلی مُحَمَّد وَآلِهِ، وَاجْعَلْ اَوَّلَ یَوْمِنا هذا صَلاحاً،"
"بر محمّد و خاندانش درود فرست،و قرار ده آغاز این روز را شایستگی،"
"وَاَوْسَطَهُ فَلاحاً، وَآخِرَهُ نَجاحاً."
"و میانه اش را رستگاری،و پایانش را کامیابی،"
انتهی پس ده مرتبه می گوئی:
اَللَّهُمَّ اِنّی اُشْهِدُکَ اَنَّهُ ما اَصْبَحَ بی مِنْ نِعْمَة
"خدایا من تو را گواه می گیرم که هرچه سپیده دمان به من می رسد،از نعمت"
"اَوْ عافِیَة فی دین اَوْ دُنْیا فَمِنْکَ وَحْدَکَ لا شَریکَ لَکَ لَکَ الْحَمْدُ،"
"یا سلامت کامل در دین یا دنیا تنها از جانب توست،یگانه ای و برای تو شریکی نیست،تو را ستایش"
"وَلَکَ الشُّکْرُ، بِها عَلَیَّ حَتّی تَرْضا وَبَعْدَ الرِّضا"
"و بر من است سپاس بر آن،تا خشنود شوی، و بالاتر از خشنودی."
و اذکار وارده در این وقت غیر آنچه ذکر شد بسیار است و بهترین آنها ذکر
"سُبْحانَ اللهِ، وَالْحَمْدُ للهِِ وَلا اِلهَ اِلاَّ اللهُ، وَاللهُ اَکْبَرُ،"
خدا پاک و منزّه است و ستایش تنها او را سزاست و خدایی جز او نیست و خدا بزرگ تر از هر وصفی است.
است که تعبیر شده از آن به باقیات الصّالحات و نیز خواندن این دعا است:
"لا اِلهَ اِلاَّ اللهُ، وَحْدَهُ لا شَریکَ لَهُ، لَهُ الْمُلْکُ وَلَهُ الْحَمْدُ،"
"معبودی جز خدا نیست،یگانه است و شریکی ندارد،فرمانروایی و ستایش از آن اوست،"
"یُحْیی وَیُمیتُ، وَیُمیتُ وَیُحیی،"
"زنده می کند،و می میراند و می میراند و زنده می کند،"
"وَهُوَ حَیٌّ لا یَمُوتُ، بِیَدِهِ الْخَیْرُ وَهُوَ عَلی کُلِّ شَیْء قَدیرٌ."
"و او زندای است که نمی میرد،خیر تنها به دست اوست،و او بر هرچیز تواناست."
و چون ندای اذان صبح را شنیدی می گوئی:
"اَللَّهُمَّ اِنّی اَسْئَلُکَ بِاِقْبالِ نَهارِکَ، وَاِدْبارِ لَیْلِکَ،"
"خدایا از تو می خواهم به آمدن روزت،و رفتن شبت،"
"وَحُضُورِ صَلَواتِکَ، وَاَصْواتِ دُعآئِکَ، وَتسْبیحِ مَلائِکَتِکَ،"
"و رسیدن نمازهایت، و بانگهای دعایت و تسبیح فرشتگانت،"
"اَنْ تُصَلِّیَ عَلی مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد،"
"اینکه بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستی،"
وَاَنْ تَتُوبَ عَلَیَّ اِنَّکَ اَنْتَ التَّوّابُ الرَّحیمُ.
و توبه ام را بپذیری که تویی توبه پذیر و بخشنده.
