حدیث 2224
مـُحـَمَّدُ بـْنُ يـَحـْيَی عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَی عَنِ ابْنِ فَضَّالٍ عَنِ ابْنِ بُكَيْرٍ عَنْ حَمْزَةَ بـْنِ حـُمـْرَانَ عـَنْ عـُمـَرَ بـْنِ حـَنـْظَلَةَ قَالَ
قَالَ لِی أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام يَا أَبَا الصَّخْرِ إِنَّ اللَّهَ يـُعـْطـِی الدُّنـْيـَا مـَنْ يُحِبُّ وَ يُبْغِضُ وَ لَا يُعْطِی هَذَا الْأَمْرَ إِلَّا صَفْوَتَهُ مِنْ خَلْقِهِ أَنْتُمْ وَ اللَّهِ عـَلَی دِيـنـِی وَ دِيـنِ آبَائِی إِبْرَاهِيمَ وَ إِسْمَاعِيلَ لَا أَعْنِی عَلِيَّ بْنَ الْحُسَيْنِ وَ لَا مُحَمَّدَ بْنَ عَلِيٍّ وَ إِنْ كَانَ هَؤُلَاءِ عَلَی دِينِ هَؤُلَاءِ
عمر بن حنظله گويد: امام صادق علیه السلام به من فرمود: ای ابا صخر، خدا دنيا را به دوست و دشمن خود عطا کند، ولی اين امر (ولايت) را جز ببرگزيده از خلقش عطا کند، به خدا شما دين من و پدرانم ابراهيم و اسماعيل را داريد، مقصودم علی بن الحسين و محمدبن علی نيست، اگر چه ايشان هم بدين آنها بودند.
شرح: مقصود این است که اصول دين و اعتقادات که توحيد و عدل و معاد و نبوت و وصايت است، در همه اديان يکی است و تنها اختلاف در شخص نبی و وصی است در ازمنه واعصار، پس شما شيعيان که پيغمبر و وصی زمان خود را پذيرفته ايد، دين و شريعت همه پيغمبران راپذيرفته ايد.
حدیث 2225
الْحـُسـَيـْنُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ مُعَلَّی بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ الْوَشَّاءِ عَنْ عَاصِمِ بْنِ حُمَيْدٍ عَنْ مَالِكِ بْنِ أَعْيَنَ الْجُهَنِيِّ قَالَ
سَمِعْتُ أَبَا جَعْفَرٍ علیه السلام يَقُولُ يَا مَالِكُ إِنَّ اللَّهَ يُعْطِی الدُّنْيَا مَنْ يُحِبُّ وَ يُبْغِضُ وَ لَا يُعْطِی دِينَهُ إِلَّا مَنْ يُحِبُّ
مالک بن اعين گويد: شنيدم امام باقر علیه السلام می‌فرمود: ای مالک همانا خدا دنيا را به آن که دوستش دارد و آن که دشمنش دارد عطا کند، ولی دينش را جز به آن که دوستش دارد عطا نکند.
حدیث 2226
عـَنـْهُ عَنْ مُعَلًّی عَنِ الْوَشَّاءِ عَنْ عَبْدِ الْكَرِيمِ بْنِ عَمْرٍو الْخَثْعَمِيِّ عَنْ عُمَرَ بْنِ حَنْظَلَةَ وَ عَنْ حـَمـْزَةَ بـْنِ حـُمـْرَانَ عـَنْ حـُمـْرَانَ
عـَنْ أَبِی جَعْفَرٍ علیه السلام قَالَ إِنَّ هَذِهِ الدُّنْيَا يُعْطِيهَا اللَّهُ الْبَرَّ وَ الْفَاجِرَ وَ لَا يُعْطِی الْإِيمَانَ إِلَّا صَفْوَتَهُ مِنْ خَلْقِهِ
و فرمود: خدا اين دنيا را به نيکوکار و بدکردار عطا کند، ولی ايمان را جز به مخلوق برگزيده‌اش عطا نکند.
حدیث 2227
مـُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَی عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ عَلِيِّ بْنِ النُّعْمَانِ عَنْ أَبِي سُلَيْمَانَ عَنْ مُيَسِّرٍ قَالَ
قـَالَ أَبـُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام إِنَّ الدُّنْيَا يُعْطِيهَا اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ مَنْ أَحَبَّ وَ مَنْ أَبْغَضَ وَ إِنَّ الْإِيمَانَ لَا يُعْطِيهِ إِلَّا مَنْ أَحَبَّهُ
امام صادق علیه السلام فرمود: خدایq دنيا را به آن که دوستش دارد و آن که دشمنش دارد بدهد، ولی ايمان را جز به آن که دوستش دارد عطا نکند.
مـُحـَمَّدُ بـْنُ يـَحـْيَی عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَی عَنِ ابْنِ فَضَّالٍ عَنِ ابْنِ بُكَيْرٍ عَنْ حَمْزَةَ بـْنِ حـُمـْرَانَ عـَنْ عـُمـَرَ بـْنِ حـَنـْظَلَةَ قَالَ
قَالَ لِی أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام يَا أَبَا الصَّخْرِ إِنَّ اللَّهَ يـُعـْطـِی الدُّنـْيـَا مـَنْ يُحِبُّ وَ يُبْغِضُ وَ لَا يُعْطِی هَذَا الْأَمْرَ إِلَّا صَفْوَتَهُ مِنْ خَلْقِهِ أَنْتُمْ وَ اللَّهِ عـَلَی دِيـنـِی وَ دِيـنِ آبَائِی إِبْرَاهِيمَ وَ إِسْمَاعِيلَ لَا أَعْنِی عَلِيَّ بْنَ الْحُسَيْنِ وَ لَا مُحَمَّدَ بْنَ عَلِيٍّ وَ إِنْ كَانَ هَؤُلَاءِ عَلَی دِينِ هَؤُلَاءِ
عمر بن حنظله گويد: امام صادق علیه السلام به من فرمود: ای ابا صخر، خدا دنيا را به دوست و دشمن خود عطا کند، ولی اين امر (ولايت) را جز ببرگزيده از خلقش عطا کند، به خدا شما دين من و پدرانم ابراهيم و اسماعيل را داريد، مقصودم علی بن الحسين و محمدبن علی نيست، اگر چه ايشان هم بدين آنها بودند.
شرح: مقصود این است که اصول دين و اعتقادات که توحيد و عدل و معاد و نبوت و وصايت است، در همه اديان يکی است و تنها اختلاف در شخص نبی و وصی است در ازمنه واعصار، پس شما شيعيان که پيغمبر و وصی زمان خود را پذيرفته ايد، دين و شريعت همه پيغمبران راپذيرفته ايد.
حدیث 2225
الْحـُسـَيـْنُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ مُعَلَّی بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ الْوَشَّاءِ عَنْ عَاصِمِ بْنِ حُمَيْدٍ عَنْ مَالِكِ بْنِ أَعْيَنَ الْجُهَنِيِّ قَالَ
سَمِعْتُ أَبَا جَعْفَرٍ علیه السلام يَقُولُ يَا مَالِكُ إِنَّ اللَّهَ يُعْطِی الدُّنْيَا مَنْ يُحِبُّ وَ يُبْغِضُ وَ لَا يُعْطِی دِينَهُ إِلَّا مَنْ يُحِبُّ
مالک بن اعين گويد: شنيدم امام باقر علیه السلام می‌فرمود: ای مالک همانا خدا دنيا را به آن که دوستش دارد و آن که دشمنش دارد عطا کند، ولی دينش را جز به آن که دوستش دارد عطا نکند.
حدیث 2226
عـَنـْهُ عَنْ مُعَلًّی عَنِ الْوَشَّاءِ عَنْ عَبْدِ الْكَرِيمِ بْنِ عَمْرٍو الْخَثْعَمِيِّ عَنْ عُمَرَ بْنِ حَنْظَلَةَ وَ عَنْ حـَمـْزَةَ بـْنِ حـُمـْرَانَ عـَنْ حـُمـْرَانَ
عـَنْ أَبِی جَعْفَرٍ علیه السلام قَالَ إِنَّ هَذِهِ الدُّنْيَا يُعْطِيهَا اللَّهُ الْبَرَّ وَ الْفَاجِرَ وَ لَا يُعْطِی الْإِيمَانَ إِلَّا صَفْوَتَهُ مِنْ خَلْقِهِ
و فرمود: خدا اين دنيا را به نيکوکار و بدکردار عطا کند، ولی ايمان را جز به مخلوق برگزيده‌اش عطا نکند.
حدیث 2227
مـُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَی عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ عَلِيِّ بْنِ النُّعْمَانِ عَنْ أَبِي سُلَيْمَانَ عَنْ مُيَسِّرٍ قَالَ
قـَالَ أَبـُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام إِنَّ الدُّنْيَا يُعْطِيهَا اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ مَنْ أَحَبَّ وَ مَنْ أَبْغَضَ وَ إِنَّ الْإِيمَانَ لَا يُعْطِيهِ إِلَّا مَنْ أَحَبَّهُ
امام صادق علیه السلام فرمود: خدایq دنيا را به آن که دوستش دارد و آن که دشمنش دارد بدهد، ولی ايمان را جز به آن که دوستش دارد عطا نکند.
